Welcome to My Blog!

-रामनाथ खनाल

नेपाल भ्रमणमा रहेका भारतीय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीले व्यवस्थापिका संसदमा गरेको मोहक सम्बोधनको विभिन्न कोणबाट चर्चा परिचर्चा भइरहेको छ । भारतको गुजरात प्रान्तको तीन पटक मुख्यमन्त्री बनिसकेका मोदी सवा सय करोड जनसंख्या भएको तथा उदयीमान देश भारतका शक्तिशाली प्रधानमन्त्री छन् । निश्चय पनि उनको जादुमयी वाक पटुता मृदुभाषी व्यवहारले सवासय करोड भारतीय जनताको मात्र होइन नेपाली जनताको मन पनि जितेका छन् । त्यसैले चियापसल देखी उपल्लो तह सम्म उनकै विषयमा बहसहरु भैरहेका छन् । त्यसो त, राजनीति पटक्कै मन नपराउने र नेपालका राजनेताबाट अवाक भएका युवाहरु पनि उनको खुलेरै प्रशंसा गर्न थालेका छन् । कति त बाटोमा उनलाई भेटेर हात मिलाउन लालायित पनि भए ।

संसदलाई सम्बोधन गर्नेक्रममा नेपाली भाषाबाट शुरु गरेका उनले शुरुवातमै सवैको मत जित्न सफल भैसकेका थिए । वाक्य नटुङ्गिँदै बज्ने तालीका फोहरा र निदाएर बस्ने सभासद्हरुलाई समेत मन्त्रमुव्ध बनाउँदै गरेको सम्मोहन पूर्ण सम्बोधनका कारण राजनेता देखी सर्वसाधारणले सम्म खुलेर प्रशंसा गर्न थालेका छन् । भारतका कुनै पनि व्यक्ति नेपालमा आउन लाग्ने वित्तिकै अनिष्ठ नै हुने ठान्ने र सदैव विरोध गर्नेहरु पनि उनको प्रशंसक बन्नु निश्चय पनि आश्चर्यजनक कुरा हो ।

उनले मन्तव्यको सुरुवातमै बुद्ध नेपालमा जन्मिएका हुन् भन्ने अभिव्यक्ति दिएर भारतले बुद्ध भारतमा जन्मिएका हुन् भन्ने अनर्गल प्रचार गरिरहेको छ भन्दै ‘बुद्ध वाज बर्न अन नेपाल’को टिसर्ट र नारा लगाएर हिँड्नेहरुको मुख बन्द गरिदिएका छन् । त्यस्तै ‘नेपाल अझैँ अर्धऔपनिवेशीक देश हो’ भन्नेहरुलाई ‘नेपाल सार्वभौम देश हो’ भन्दै गतिलो झापड दिएका छन् । त्यस माथी पनि सपथ समेत हिन्दीमा खाने हाम्रा उच्च राष्ट्राधिकारीहरुलाई नेपालीमै सम्बोधन शुरु गरिदिएर नराम्ररी  लज्जित बनाइदिइएका छन् ।

हत्या हिँसाको पृष्ठभूमिबाट राजनीतिमा आरोहण गरेकाहरुलाई बुद्धको मार्गमा हिँडेको भन्दै उनले तपाइँहरुले हिँडेकाबाटोले हत्याहिँसामा विश्वास गर्नेहरुले सोच्न बाध्य भएको र यो नै उन्नत बाटो भएको बताएर एमाओदाीलाई हौस्याईदिए । समावेसीता र संघियताको प्रशंसा गरेर उनले हिन्दु राज्य फर्काइदिने र धर्म निरपेक्षता उल्ट्याइदिने दिवाश्वप्नमा हराईरहेकाहरुलाई गतिलो जवाफ दिएका छन् । 

‘ऋषीमुनीहरुले वेदका ऋचाहरु तयार पारे तपाइँहरु संविधान लेख्नु हुँदैछ’ भन्दै उनले संविधान भनेको

संविधानले सर्वजन हितायः र सर्वजन सुखायः को भावलाई अंगिकार गर्नुपर्ने अघि सार्दै संविधानको अन्तरवस्तुको बारेमा सभासदहरुलाई ध्यानाकर्षण समेत गराए । 

संबोधनको अधिकांश समय नेपाल–भारतको द्विपक्षीय सम्बन्धका चर्चा गर्न खर्चेका उनले ‘नेपालले रगत नबगाई भारतले कुनै पनि युद्धा नजितेको’ उल्लेख गर्दै नेपालले भारतलाई पुर्याएको सहयोगको मुक्त कण्ठले प्रशंसा गरे । त्यस्तै उनले नेपाली नौ जवान युवाहरुले भारतीय सेना प्रहरीमा रहेर विरासतपूर्ण योगदान दिएको प्रशंग कोट्याउँदै ‘कोही सेनाका जवानहरुले मर्न डराउँदिन भन्यो भने कि उसले झुट बोलेको हुनुपर्दछ कि त्यो गोर्खाली हुनुपर्दछ ’ भन्दै गोर्खाली सेनाको उच्च प्रशंसा गरे ।

नेपाल र भारतको सम्बन्ध हिमालय पर्वत र गंगा नदी झैँ पवित्र भएको चर्चा गर्दै घुमाउरो हिसावले उनले नेपालको जलस्रोतको द्विपक्षीय उपयोगमा जोड दिए । त्यसो त उनले ‘पानी र जवानी पहाडमा काम लाग्दैन’ भनेर तपाइँहरुको खेर गएको पानी हामीलाई दिनुहोस् हामी सित्तैँमा होइन पैसा नै तिरेर खरिद गछौँ भन्न भ्याए ।

उनले आफ्नो देशमा रहेका चार करोड खान नपाउने जनताहरुलाई विर्सिएर नेपालीहरु भोका रहँदा भारत कसरी खुसी हुन सक्छ ? भन्दै नेपालीको मन जित्ने अस्त्र प्रयोग गरे । त्यस्तै बाण लागि लक्ष्मण मुर्छित हुँदा हनुमानले हिमालय पर्वतबाट सञ्जिवनी बुटील्याएको प्रशंग उप्काउँदै नेपालको हिमाली क्षेत्रमा भएको जडिबुट्टिको पनि द्विपक्षीय उपयोगमा जोडदिने र भारतले त्यसमा सहयोग गर्ने बताए ।

नेपाल र भारत सांस्कृति विविधतामा धनी भएको चर्चा गर्दै अर्थतन्त्रको आधार भनेको सांस्कृति पर्यटनको

उनले नेपाल सरकारको अनुरोध विनै दश हजार करोड (एक खर्व) बराबरको ऋण सहुलीयत उपलव्ध गराउने घोषणा गरे । नेपाली विद्यार्थीहरुको लागी छात्रबृत्तिको कोटा थपिदिने पेट्रोलियम पाइपलाईन निर्माणमा सहयोग पुर्याउने लगायतका कुराहरु उठाएर नेपालसँग मित्रताको हात अझै फैलाउने प्रयत्न गरेका छन् ।

निश्चय पनि त्यही बाकपटुता र मोहक बोलीका कारण उनी भारतको शक्तिशाली प्रधानमन्त्री बनेका हुन् । त्यसैले उनले सदनमा बोलेका कुराहरु भन्दा महत्वपूर्ण कुरा भनेको त्यसको कार्यान्वयन नै हो । जसरी उनले नेपालको बर्तमान राजनीतिको विकसित घटनाहरुलाई कम चासो दिएका छन् र कुनै हस्तक्षेप नगर्ने शैलीमा ‘नेपालको राजनीति नेपालीहरुले नै गर्ने हो’ भन्ने अभिव्यक्ति दिएका छन् । यो नै नेपालीहरुले अपेक्षा गरेको मुख्य विषय हो । भोको त नेपालको जनसंख्या भन्दा बढी भारतका नागरिकहरु छन् ।